Urmila wordt in 1989 geboren binnen de Tharu-stam, de armste bevolkingsgroep in het sowieso al arme Nepal. Al eeuwenlang worden de kinderen van die stam in slavernij verkocht aan rijke Nepalezen: ze worden 'Kamalari', slavenkinderen. Als Urmila zes is ondergaat zij hetzelfde lot als ontelbare meisjes voor haar en wordt ze verkocht aan een rijke familie in Kathmandu. Twaalf jaar lang zal ze daar blijven, onder de erbarmelijkste omstandigheden. Ze heeft geen geld, geen opleiding, geen bezittingen het enige wat ze kent is zeventien uur per dag keihard werken voor een gezin dat haar nooit de affectie geeft die een kind zo hard nodig heeft. Op haar achttiende wordt ze eindelijk vrijgekocht, mede dankzij haar broer, die nooit heeft kunnen vergeten dat zijn geliefde zusje een slavin is.

Elk kind heeft recht op een gezinsleven, een opleiding en bescherming tegen uitbuiting. Met de uitvoering van deze grondrechten is het slecht gesteld, vooral voor Tharu-meisjes in het zuidwesten van Nepal. Door armoede gedreven, verkopen de Tharu hun dochters als 'kamalari' (huisslavinnen) aan rijke families. Ze gaan niet naar school, maken lange dagen en staan bloot aan seksueel misbruik. Op hun achttiende worden ze vaak doorverkocht aan Indiase bordelen. Dit is het leven dat Urmila staat te wachten als ze op haar zesde als kamalari wordt verkocht. In dit boek beschrijft zij hoe ze twaalf jaar als slavin wordt uitgebuit door een rijk gezin. Op haar achttiende wordt ze vrijgekocht en via een project van Kinderhilfswerk Plan International kan ze in 2007 eindelijk naar school. Momenteel studeert ze hard om zich later als juriste in te kunnen zetten voor lotgenoten. Goed geschreven, beeldend relaas van het leven van een meisje in slavernij. Het boek geeft een schokkend beeld van de armoede en de cultureel verankerde discriminatie van meisjes en vrouwen in Nepal. Bevat kleurenfoto's.