De yogalerares knikt en ik ga weer met mijn rug op de mintgroene yogamat liggen. Mijn donkere bos krullen heb ik in een hoge knot vastgebonden. De paar krullen die weigeren mee te doen aan deze constructie werken nu prima als kussen. Ik doe mijn ogen dicht en luister naar het geluid van de zee dat door de speakers van de yogastudio klinkt. Ik zou best in slaap kunnen vallen. Net als ik overweeg om de hele les zo te blijven liggen, word ik uit mijn three seconds of zen gehaald door een vogel die als een malle door het geluid van de kalme zee heen tettert.