Op 1 april 1811 kocht bibliofiel Charles van Hulthem op een Brusselse veiling een middeleeuws handschrift voor de som van vijf en een halve frank. De lage prijs deed er terdege toe, want Van Hulthem mocht dan niet onbemiddeld zijn, zijn passie liep in de papieren. Bij zijn dood zou blijken hoezeer hij voor de boeken had geleefd. Hij liet meer dan 76.000 banden na, getuige eigen aantekeningen doorgaans nog door hem gelezen ook. De vrijgezel had ze gedurende vijftig jaar verzameld, samen met zijn trouwe bediende Joseph Delforge, die hij speciaal voor de boekenjacht had opgeleid als apporteur. De bibliotheek in zijn Brusselse huis aan de Rue Royale was fameus. Bij de septemberrevolutie van 1830 stormden patriotten deze woning binnen om achter een opgeworpen muur van boeken dekking te zoeken voor Hollands geweervuur. De boekerij kwam als ravage uit de strijd, en Van Hulthem trok zich uit het openbare leven terug. In Gent bewoonde hij op het einde van zijn leven een huis met vijftien kamers, waarin de boeken manshoog lagen opgetast. Ook op ijskoude dagen mocht Delforge nooit een haard aansteken vanwege brandgevaar. Als Van Hulthem het zelfs in bed niet meer warm kon krijgen, liet hij zijn bediende folianten op zijn voeten leggen.